این رسم شوهر داری نیست!
•
هیچکس نیست که ناراحتى و گرفتارى و درد دل نداشته باشد. هر کسى دوست دارد غمخوار و محرم رازى پیدا کند،گرفتاریهاى خویش را برایش شرح بدهد. و بدینوسیله غمى از دل خودش برداشته آرامش خاطرى بدست آورد. لیکن هر سخن جایى و هر نکته مقامى دارد. براى درد دل نیز موقعیت مناسب لازماست. در هر جا و هر زمان و با هر شرایطى نباید شکایت را شروع کرد. خانمهاییکه از رموز معاشرت و آداب شوهردارىبىاطلاعند آنقدر ظرفیت و حوصله ندارند که مشکلات را تحمل نمایند ودرد دلها را تا موقع مناسب به تاخیر بیاندازند.خانم گرامى،براى رضاى خدا و براى حفظ شوهر و خانوادهاتاز این شکایتها ی بیجا دستبردار، زیرک و دانا و وقتشناس باش.اگر هم واقعا درد دل دارى قدرى صبر کن تا شوهرتاستراحت کند آنگاه که موقعیتمناسبى پیدا شد می توانى مطالب لازم و ضرورى را به عنوان مشورت نهاعتراض، با او در میان بگذارى و در صدد چاره جویى بر آیید. پیغمبر اسلام (ص) فرمود: هر زنیکه به وسیله زبانشوهرش را اذیت کند نمازها و سایر اعمالش قبول نمی شود، و لو هر روز روزه باشد و شبها را براى تهجد و عبادت برخیزد، و بندههایى آزاد کند وثروتش را در راه خدا انفاق نماید. زنیکه بد زبان باشد و بدینوسیلهشوهرش را بیازارد نخستین کسى است که داخل دوزخ میشود. (1)
ایجاد ارتباط رضایتبخش با همسر موجب خواهد شد که زن یا مرد در مقابله با مشکلات قدرت و توان بیشترى داشته باشند.
رسول خدا فرمود: هر زنیکه شوهرش را در دنیا اذیت کندحور العین به او می گویند:خدا ترا بکشد.شوهرت را اذیت نکن.این مرد ازشما نیست و لیاقت او را ندارید بزودى از شما مفارقت نموده به سوى مامی آید. (2) اگر خانم ها می خواهند توجهشوهر را جلب نموده خودشان را محبوب و زحمتکش و خیرخواه جلوهدهند،مطمئن باشند که نتیجه معکوس خواهند گرفت.نه تنها محبوبیتى پیدانمی کنند بلکه مبغوض شوهر واقع خواهند شد.
یک پزشک در دادگاه می گوید:«در تمام مدت زندگى ما،همسرمحتى یکبار رفتارى که شایسته یک زن خوب و کدبانو است نداشت.خانهما همیشه نامرتب و درهم است.فریادها و بهانهجوئیها و دشنامهاى زنندهاو مرا بستوه آورده است.آنگاه حاضر می شود با پرداخت پنجاه هزار تومان پول از شر او خلاص شودو با خوشحالى می گوید راستش را بخواهید اگرتمام ثروت و حتى مدرک پزشکىام را میخواست میدادم تا زودتر خلاصشوم.» (3)
زن و شوهرى که با شور و شوق به تداوم زندگى مشترکشان فکر مىکنند ،با همدیگر یکرنگ و صادقاند. اما یکى از مواردى که موجب آسیبهاى جدى به ارتباط زن و شوهر مىشود، این است که زن یا مرد و یا هر دو طرف احساس نمایند همسرشان نسبت به وى بىتوجه شده و یا علاقهاش کم شده است. چنین تصورى احساس بىارزشى و پوچى را در افراد به وجود خواهد آورد. بسیارى از افرادى که به همسر خود بىتوجهى نشان مىدهند دلیل رفتارهایشان را گرفتارىهاى روزمره مىدانند در حالى که ایجاد ارتباط رضایتبخش با همسر موجب خواهد شد که زن یا مرد در مقابله با مشکلات قدرت و توان بیشترى داشته باشند. در این میان و براى جلوگیرى از ایجاد تنش و اختلاف ابراز علاقه زوجین نسبت به یکدیگر بسیار مهم و حیاتى مىباشد. البته ابراز علاقه در هر دورهاى مىتواند شکلى متفاوت داشته باشد.مثلاً شاید در زمانى که امکان آن فراهم بوده است، زن و شوهر هر هفته با یکدیگر به میهمانى مىرفتند اما شاید امروز زن و یا شوهر دوست داشته باشند بیشتر با طرف مقابلشان حرف بزنند.
اگر مىخواهید لذت بیشترى از زندگى مشترکتان ببرید به نکات زیر توجه داشته باشید:
1ـ از ابراز علاقه به همسرتان خجالت نکشید. ابراز علاقه نشانگر میزان دوست داشتن و محبت شما نسبت به همسرتان مىباشد.
2ـ نگویید علاقهام را با رفتارم نشان مىدهم. براى ابراز علاقه باید از کلمات زیبا و محبتآمیز استفاده کرد.
3ـ هرگز اجازه ندهید مشکلات زندگى، شما را از همسرتان دور سازد. مشکلات همیشه خواهند بود.
4ـ در هر حال و در هر حالت ابراز علاقه و عشق به همسر، بهترین و والاترین هدیه به اوست. این هدیه را از وى دریغ ننماید.
در این میان زن و شوهر باید به اصل تفاوتهاى فردى حتما معتقد باشند و بر این باور باشند که زن و مرد دو موجودند که از نظر هوش، استعداد، علایق، خصایص جسمانى و اخلاقى تفاوتهایى با هم دارند. زن و مرد باید حداکثر توافق را میان خصایص خود و همسرشان را برقرار نمایند و وجود هم را مکمل و متمم بدانند.
پیغمبر اسلام (ص) فرمود: هر زنیکه به وسیله زبانشوهرش را اذیت کند نمازها و سایر اعمالش قبول نمی شود.
براى اینکه همسران با یکدیگر مدام در حالت مهر و محبت به سر مىبرند باید به تمایزات خود با طرف مقابلشان به دیده احترام بنگرند. همه انسانها نیازمند داشتن یک هویت مستقل که همانا تفاوتهاى فردى میان آنها مىباشد، هستند.
همسران مىتوانند زندگى بسیار شیرین و لذتبخشى داشته باشند به شرط اینکه از داد و ستد عاطفى به شیوههاى قلبى، کلامى و عملى استفاده نمایند و به همسر و شریک زندگى خود ابراز محبت کنند، همسر خود را قلبا دوست داشته باشند و با زبان و عمل این امر را ثابت نمایند.هر جا قدم می گذارید بذر عشق بپاشید و قبل از همه در خانه خودتان.به فرزندان و به همسر خود ، عشق بورزید... نگذارید که او از پیش شما برود مگر اینکه خوشتر و امیدوارتر از وقتی باشد که نزد شما می آید.